Even voorstellen. Mijn naam is Wanjiru en ik ben 23 jaar oud. Ik kom uit Gatundu en daar woon ik bij mijn opa omdat mijn ouders niet meer leven. Ik heb een zoontje van acht en volgend jaar gaat hij alweer naar de vierde klas.

Hoe ben je in aanraking gekomen met het Kenya Fonds? In november 2013 ben ik in aanraking gekomen met het Kenya Fonds, net nadat ik de middelbare school had afgerond. Via zuster Mary, een zuster van mijn kerk, ontmoette ik zuster Jacinta, zuster Caroline en de andere meisjes uit het Jamaa Home. In het Jamaa Home heb ik veel geleerd, onder meer om mezelf en de situatie waarin ik zit te accepteren. Maar ook om te koken en het huishouden te runnen. Ik ben daar gebleven tot mei 2014 – het moment waarop ik beviel van mijn zoontje. In januari 2015 ben ik weer naar school, ditmaal de middelbare, gegaan met de hulp van het Kenya Fonds. Zij zorgden er voor dat mijn schoolgeld op tijd werd betaald en dat ik de benodigde spullen kon kopen aan het begin van een nieuw schooljaar en tegelijkertijd ook voor ondersteuning van mijn zoontje. In november 2018 heb ik vervolgens mijn middelbare school afgerond.

Welke opleiding volg je? In 2019 ben ik begonnen met studeren en ik volg de opleiding Elektrotechniek. Ik heb voor deze opleiding gekozen omdat ik het leuk vind om met mijn handen te werken en bovendien is de kans op een baan groot.

Welke steun ontvang je van het Kenya Fonds? Het Kenya Fonds helpt mij onder meer met het betalen van mijn schoolgeld, kinderbijslag, onderdak en voedsel. Ik zou niet zonder deze steun kunnen leven. Zuster Jacinta zorgt ervoor dat onze huur wordt betaald. Mijn zoontje en ik gaan allebei naar school en dan zien we elkaar in de avond.

Naar wie kijk je op en waarom?  Mijn rolmodel is onze directeur, mevrouw Lizzy Wanyoike. Ze is een onwijs sterke vrouw, die veel heeft meegemaakt maar steeds wist door te vechten. Ondanks haar verleden is ze nu eigenaar van scholen en verschillende bedrijven.

Wat doe je graag in je vrije tijd?  In mijn vrije tijd werk ik om mijn zoontje en mijn familie te kunnen ondersteunen.

Vertel ons een leuk feitje over jezelf! Ondanks alles wat ik heb meegemaakt, lach ik altijd met mijn vrienden om mijn verleden te vergeten en om anderen een hart onder de riem te steken!

Even voorstellen. Mijn naam is Gloria en ik ben 23 jaar en ik heb een zoontje, Nicholas Mumo, die inmiddels 7 jaar oud is. Via zuster Jacinta ben ik in aanraking gekomen met het Kenya Fonds. Zuster Jacinta heeft voor mij geregeld dat ik in een huurhuis in Kitui kan verblijven. Ze zorgt ervoor dat ik eten krijg en dat ik mijn kindje kan ondersteunen. Elke maand ontvang ik op deze manier de nodige steun voor mijn kindje en mijzelf.

Welke opleiding volg je? Ik volg een opleiding in medische dossiers en informatie technologie bij het Kenya Medical Training Center in Kitui. Ik heb bewust voor deze opleiding gekozen, omdat ik het ontzettend leuk en interessant vind.

Naar wie kijk je op en waarom? Ik bewonder onze first lady Rachael Ruto. Zij straalt kracht uit en haar persoonlijkheid is in alle opzichten outgoing. Maar ook zuster Jacinta is iemand die ik bewonder en haar toewijding aan girl’s empowerment.

Wat doe je graag in je vrije tijd? In mijn vrije tijd vind ik het fijn om schoon te maken en het weeshuis te bezoeken. Maar, ook zingen vind ik ontzettend leuk!

Vertel ons een leuk feitje over jezelf! Een leuk feitje over mij is dat ik nooit opgeef, ongeacht wat. Ik ben een onwijs positief persoon en erg social. Maar bovenal geloof en vertrouw ik op de Heer.

In verband met de moeilijke situatie in Kenya de afgelopen tijd, stond het schrijven van verslagen door de meisjes in het programma daar op een wat lager pitje. Vanaf nu kunt u echter weer rekenen op regelmatige updates en verhalen van onze meisjes.

Even voorstellen. Mijn naam is Yvonne en ik ben 20 jaar oud. Mijn dochtertje is inmiddels al weer drie jaar en twee maanden oud en heeft Twinkle. Ik woon zelf in de stad waar ik ook studeer en mijn dochter woont in een andere stad bij mijn oma.

Hoe heb je Jacinta leren kennen? Ik heb zuster Jacinta leren kennen via mijn oma. Mijn oma heeft mij naar haar toegebracht en heeft haar mijn situatie uitgelegd. Ik wilde mijn baby weggeven voor adoptie omdat ik erg onzeker was over mijn toekomst. Ik zat namelijk pas in de derde klas van de middelbare school toen ik zwanger raakte. Toen ik bevallen was ben ik terug naar school gegaan en bleef mijn oma achter met de baby. Ik ben zo ontzettend blij dat ik haar niet heb weggegeven want ik houd enorm veel van haar. Zij is de reden dat ik ontzettend hard mijn best deed op de middelbare school en nu ook op mijn vervolgopleiding.

Welke hulp ontvang je vanuit het Kenya Fonds? Vanuit het project ontvang ik mijn schoolgeld, geld om ergens te verblijven en wat geld voor mijn basisbehoeften. Het betalen van het schoolgeld en de basisbehoeften is erg belangrijk voor me omdat ik denk dat ik hierdoor een beter kans heb in het leven als een opgeleide vrouw. Zonder deze hulp zou ik dit niet kunnen doen. De hulp vanuit het Kenya fonds is alles wat ik heb.

Welke studie volg je? Ik volg een opleiding voor perioperatieve operatiekamer technologie, waarin allerlei onderwerpen met betrekking tot de operatiekamer voorbij komen. Ik heb deze studie gekozen omdat ik graag in de medische wereld werkzaam wil zijn en andere mensen wil kunnen helpen.  

Naar wie kijk je op en waarom? Mijn oma, omdat ze nooit genoeg van me heeft gekregen. Ze is er altijd voor me geweest, door dik en dun. Ze heeft me veel belangrijke lessen geleerd en laat me zien hoe belangrijk het is om menselijk te zijn.

Wat doe je graag in je vrije tijd? Ik werk graag mee aan liefdadigheidsprogramma’s en houd erg van boeken lezen.

Met trots presenteren wij ons jubileumboekje “25 jaar Kenya Fonds”. Het boekje is de afgelopen tijd aan onze donateurs verzonden en nu ook online beschikbaar. We wensen jullie veel leesplezier!

In maart 2020 raakte wij in Kenia bekend met het Coronavirus. De scholen en universiteiten gingen dicht, waardoor alle studenten naar huis moesten. De meeste van onze meisjes zijn naar familie gegaan, en een paar naar gehuurde huizen omdat zij geen huis hadden om te verblijven. Hierdoor zijn wij continu bezig met het zorgen voor hen en hun baby’s door bijvoorbeeld eten te kopen en huur te betalen.

Degenen die buiten Nairobi verbleven waren veiliger dan degene die achterbleven in Nairobi City. Sr. Jacinta heeft de meisjes ondersteund en gecontroleerd of ze zich aan de opgelegde maatregelen hielden: het dragen van mondkapjes, afstand houden en géén grote groepen opzoeken. Tot nu toe zijn onze meisjes niet besmet geraakt, en proberen we hen veilig te houden door maskers en sanitizers aan hen te geven.

Begin oktober zijn de meisjes die dit jaar in hun examenjaar zitten weer teruggegaan naar school omdat sommige vakken nou eenmaal niet goed online gevolgd kunnen worden. Zij zullen in maart 2021 examen doen. Dit zijn Christine, Cynthia, Tecler, Josephine, Faustian, Jane, Francisca, Yvonne.

De meisjes zijn allen met een grote lach op hun gezicht weer naar school gegaan, en ik bid en hoop dat ze veilig zullen zijn. Ook op school moeten ze alle veiligheidsmaatregelen in acht nemen.

Ik blijf daarnaast nieuwe gevallen ontvangen. Omdat de scholen dicht zijn en de kinderen thuis zijn, zijn ze kwetsbaar en er zijn mensen die van deze situatie misbruik hebben gemaakt. Er zijn meisjes verkracht, aan drugs geholpen of hebben zichzelf moeten aanbieden om toch wat geld voor eten te kunnen krijgen. Veel kinderen bevinden zich in een gevaarlijk circuit.

We waarderen de steun die we krijgen van het Kenya Fonds enorm. Hierdoor kunnen we onze meisjes veilig houden en hoeven ze niet op zoek te gaan voor eten. Veel mensen hebben hun banen verloren en door het coronavirus zijn veel van de standaardbanen die men in Kenia veel doet (bijv. kleding wassen, huizen schoonmaken, oppassen) niet meer beschikbaar.

De pandemie heeft het potentieel om een verwoestende sociale, economische en politieke crisis te creëren die zal zorgen voor diepe littekens, zelfs nadat Covid 19 over is. Veel mensen hebben hun baan en inkomen verloren. Dat effect zullen we nog veel langer voelen. Alle aandacht is nu gericht op Covid-19, maar andere ziekten als Hiv/aids, malaria en tuberculose krijgen minder aandacht. We kunnen alleen maar hopen dat deze nachtmerrie snel voorbij gaat en we weer terug kunnen keren naar ”normaal”.

Nogmaals wil ik u danken voor jullie voortdurende gulle giften, zelfs in deze moeilijke tijd. Moge jullie allemaal gezegend zijn en ik wens u alvast een zalig kerstfeest.

Sr. Jacinta Nzele

Hieronder leest u het verhaal van Josephine. Josephine is 24 jaar oud en volgt op dit moment de master Business Administration and Management aan de Zetech Universiteit.

Op 11 maart 2020 verklaarde de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) Covid-19 officieel tot pandemie, hetgeen angst zaaide over de gehele wereld. Dit was ontzettend slecht nieuws voor iedereen en het was zwaar. De volgende dag annuleerde mijn universiteit alle face-to-face colleges, maar gelukkig hebben ze ons voorzien van een e-learning platform waardoor ik alsnog samen met mijn medestudenten colleges kon volgen. Het platform was een goed idee omdat we zo in staat zijn om discussies te houden en ervaringen uit te wisselen via Zoom. Daarnaast ben ik blij dat dit het laatste semester is dat ik moet studeren. Het was soms lastig dat het platform plotseling offline was, maar dit kon vaak snel worden opgelost door onze IT-afdeling. De universiteit heeft ons daarnaast voorzien van speciale leerbundels om ervoor te zorgen dat alle studenten de mogelijkheid hadden om hun colleges te volgen. Ik ben dan ook enorm dankbaar dat mijn universiteit al dit goede werk heeft verricht.

Gedurende de Covid-19 pandemie heb ik veel waardevolle tijd met mijn dochter kunnen doorbrengen. In mijn vrije tijd heb ik haar les gegeven en samen met haar aan opdrachten gewerkt. Ze is ontzettend slim en neemt haar school ontzettend serieus. Ik vind het geweldig hoe ze dat op haar eigen manier doet. Tegelijkertijd heb ik haar ook geleerd hoe ze de bijbel moet lezen en probeer haar eraan te herinneren dat de woorden van God de beste woorden zijn gedurende eenieders leven. Ik word zo blij als ik mijn dochter zie dansen en zingen bij het koor van de zondagschool. We komen iedere zondag thuis samen met de familie en hebben samen een zondagsdienst. Mijn dochter is blij om mij in haar buurt te hebben, en dit geldt andersom hetzelfde. We danken God dat we allemaal gezond en gelukkig zijn.

Voor nu hoop ik dat de overheid ervoor zal zorgen dat er duidelijk wordt gecommuniceerd over Covid-19 en hoe daarmee op een veilige manier kan worden omgegaan. We moeten ons er allemaal aan blijven herinneren dat we voor elkaar moeten zorgen en hen moeten steunen die niemand hebben om voor hen te zorgen. Laten we de kleine dingen met elkaar delen zodat we er uiteindelijk allemaal beter van kunnen worden. Laten we ook niet vergeten om elke dag te bidden en ons te houden aan de maatregelen van de overheid. Samen zullen we dan Covid-19 overwinnen. Dankzij God is dit mogelijk. Covid-19 heeft me geleerd dat ik moet zorgen voor anderen en hoe ik bezorgd en liefdevol moet zijn. Ik dank alle donateurs van Jamaa die ons ondanks deze moeilijke tijd blijven steunen. Moge jullie gezegend zijn en ik bid dat jullie worden beschermd tegen al het kwaad.

Zoals u wellicht weet brengt zuster Jacinta regelmatig bezoeken aan de meisjes die deelnemen aan het project. Voor deze bezoeken heeft zij een oude auto tot haar beschikking die zeer te wensen overlaat. Regelmatig staat ze met pech langs de weg en voelt ze zich erg onveilig. Vanwege de steeds hoger wordende kosten voor onderhoud en deze onveilige situatie, is de auto dringend aan vervanging toe. Want het is belangrijk dat de bezoeken doorgaan, zeker nu in coronatijd, die voor de armen in Kenia hard toeslaat.

Samen met Stichting de Wilde Ganzen zijn wij daarom een actie gestart voor een nieuwere auto, zodat zuster Jacinta de meisjes ook in de toekomst veilig kan blijven bezoeken. Wij vragen daarvoor uw bijdrage, want samen kunnen we de wereld wat beter maken. Via deze website kunt ook u een steentje bijdragen.

Van zuster Jacinta ontvingen wij wederom een update met betrekking tot de situatie in Kenia. Graag willen we dit met u delen.

Ik doe nog steeds mijn best om de meisjes te blijven bereiken en om hen aan te moedigen. Juist in deze tijd van COVID-19, waarin sommige van hen de neiging hebben te denken dat zij niet meer terug naar school zullen kunnen gaan. Het aantal besmettingen neemt gelukkig af, en de regering hoopt de komende maand universiteiten en scholen weer te kunnen openen. Als het dus zo zou zijn dat de scholen in oktober 2020 weer opengaan, verwacht ik dat al onze meisjes ook weer terug kunnen gaan.

De pandemie heeft veel energie gekost. We hopen dat het snel zal verdwijnen en we gauw weer op een normale manier kunnen leven. Veel kinderen die van school zijn gebleven, zijn uiteindelijk namelijk zwanger geworden.

Van zuster Jacinta ontvingen wij wederom een update met betrekking tot de huidige situatie in Kenia. Graag willen we dit met u delen.

Met mij gaat het goed en ik volg alle maatregelen op die het Ministerie van Gezondheid ons adviseert zodat ik hopelijk gezond kan blijven. Als ik de meisjes bezoek, draag ik altijd een masker en probeer ik afstand te houden. Maar dat is in de drukke sloppenwijken niet altijd even gemakkelijk.

Veel mensen hebben inmiddels hun baan verloren en het leven is erg moeilijk omdat het hen ontbreekt aan basisbehoeften. Dit geldt ook voor ons als zusters. Wij zijn afhankelijk van de vergoedingen die we krijgen van scholen, maar omdat deze nu gesloten zijn hebben ook wij geen inkomen. Iedereen heeft het moeilijk en economisch gezien gaat het erg slecht.  

Op een paar na zijn alle meisjes thuis. Omdat er op dit moment geen school is, zorgen wij voor de huur en eten voor de meisjes. Sommige van hen krijgen onlineonderwijs omdat ze toegang hebben tot elektriciteit en internet. Voor hen koop ik internetbundels en betaal ik de colleges. Voor meisjes in het binnenland is het door het gebrek aan internettoegang en computers niet mogelijk om onlineonderwijs te volgen. Ik ondersteun deze meisjes met een kindertoeslag en sommige met een klein bedrag voor voedsel. Ook wordt het door het coronavirus steeds moeilijker om huizen te vinden vor de meisjes die naar mij toekomen. Veel van de huizen waar ik voorheen meisjes naar doorverwees, nemen vanwege COVID-19 geen nieuwe mensen aan.

Het aantal mensen dat besmet is met het coronavirus hier in Kenia neemt snel toe. De ziekenhuizen puilen uit en het Ministerie van Gezondheid leert mensen hoe ze thuis voor patiënten moeten zorgen wiens toestand nog niet heel slecht is. Elke dag nemen de cijfers weer toe. De scholen zullen niet openen vóór januari 2021, maar de regering heeft gezegd dat universiteiten en hogescholen misschien eerder, in september 2020, weer kunnen starten. We wachten het maar af.

Groeten aan jullie allemaal,
Zuster Jacinta

Mijn naam is Milkah en ik ben geboren in een gezin met vijf kinderen: vier jongens en één meisje. We wonen bij onze moeder, omdat mijn vader ons heeft verlaten toen ik nog heel jong was. Toen ik 9 jaar oud was is hij overleden omdat hij erg ziek was. Mijn moeder is dus een alleenstaande moeder en ze doet dit ontzettend goed: ze zorgt ervoor dat we in goede gezondheid verkeren, en we onderwijs en onderdak krijgen. Soms gaat het echter met haar eigen gezondheid niet goed door de medicijnen die ze iedere dag moet innemen.

Ik heb inmiddels de vierde klas afgerond. Mijn moeder had moeite om het schoolgeld te betalen, maar het lukte haar uiteindelijk wel. Nu heeft Jamaa me geholpen de studie te gaan volgen die ik graag wilde: catering. Ik ben hier ontzettend dankbaar voor, voor mijzelf en voor mijn baby. God zegene u dat u er voor mij en mijn dochter bent geweest. De foto die u ziet is van mijn afstuderen. Mijn droom en visie voor de toekomst is om de armen te helpen. En ook om een goede baan te krijgen zodat ik mijn moeder en broers kan helpen, en de grootmoeders in mijn dorp. 

Ik heb veel fijne vrienden. Ik ben vooral close met de zusters in mijn omgeving en met mijn familie. Mijn moeder heeft een grote, rijke familie, maar die zien ons niet staan omdat wij niet zoals hen zijn. Maar ik weet zeker dat God ons op een dag zal helpen en dan zal ik ook hen helpen, ook al hebben ze ons achtergelaten. 

Ook heb ik hobby’s. Ik lees graag de Bijbel en ga graag naar de kerk. Daarnaast help ik de behoeftigen in het ziekenhuis en bezoek ik kindertehuizen en help ik grootouders bij het wassen van hun kleding en doe ik klusjes voor hen. 

Ik zou ook graag wat goed nieuws met jullie willen delen. Over wat de Almachtige voor mij heeft gedaan door mensen zoals u in mijn omgeving te brengen die mij helpen. We waarderen dit enorm en God zegene u. Ook wil ik deze mogelijkheid gebruik maken om u te vragen voor mij te bidden: dat ik een baan zal krijgen en mensen in soortgelijke moeilijke omstandigheden kan helpen. Jamaa heeft me enorm geholpen en ik dank zuster Jacinta voor haar bemoedigende woorden. God zegene u allen en ik zal uw goedheid nooit vergeten. 

Mijn kindje heet Venesa en ze is nu 2 jaar oud. Ze is ontzettend lief en dapper en ik dank u dat u voor mij en mijn dochter hebt gezorgd. Haar vader heeft ons verlaten toen ik 5 maanden zwanger was. Mijn hoop voor de toekomst is daarom dat ik een baan zal vinden zodat ik in haar schoolgeld, onderdak, voedsel en kleding kan voorzien. 

Nogmaals wil ik Jamaa en allen die dit mogelijk hebben gemaakt bedanken. Ik wens u allen het beste en blijf veilig in deze periode van het corona-virus. 

Van zuster Jacinta ontvingen wij de volgende update met betrekking tot de Corona-situatie in Kenia. Graag willen we dit met u delen.

Mail: 7 april 2020

In Kenia zijn we nog gewoon aan het werk, maar iedereen dient om 7 uur thuis te zijn. Sommige plekken in de hoofdstad zijn gesloten. Nairobi heeft het grootste aantal Corona-besmettingen, en daarom staan sommige buurlanden reizen vanuit Nairobi niet langer toe.

Op dit moment zijn er 11 patiënten, maar dit aantal groeit snel. Iedereen dient daarom gezichtsmaskers te dragen. Het is niet makkelijk voor mensen die geen baan hebben, omdat de ‘gewone’ klusjes – zoals kleding wassen – nu wegvallen. Dat is erg moeilijk. Ook zijn veel hotels gesloten. Onze meisjes die kapper zijn, hebben geen klanten en dus geen inkomen.

Het is niet gemakkelijk. Alleen de rijken kunnen thuisblijven omdat zij alles hebben wat nodig is.

We blijven daarom hopen dat deze situatie snel tot een einde komt.

Mail: 10 april 2020

Beste Tilly,

Festiviteiten worden niet toegestaan. Mensen dienen bij hun familie te blijven en mogen niet naar de kerk. Mensen maken hier hun eigen sanitizers en de mensen die dat zelf niet kunnen kopen het van hen.

Belangrijker dan sanitizers voor onze meisjes in de sloppenwijken is eten. Sommige heben namelijk niks te eten. Het plan voor Pasen is om thuis te blijven en om te bidden en te reflecteren.

Ik hoop dat het Coronavirus snel overgaat. Ik praat via de telefoon met de meisjes. Ik moedig hen aan en probeer hen hoop te geven.

Ik hoop dat jullie allen een zalig Pasen hebben.

Zuster Jacinta

Van zuster Jacinta ontvingen wij de volgende update met betrekking tot de Corona-situatie in Kenia. Graag willen we dit met u delen.

Kenia, 25 maart 2020

Het Corona virus heeft de hele wereld in één klap in angst gebracht. Vrijwel alles is tot stilstand gekomen. Ik hoop en bid dat dit alles snel voorbij is.  

Hier in Kenia begon het allemaal niet zo snel, maar sinds vorige week zijn er zo’n 25 besmettingen gemeld. Scholen gaat dicht, universiteiten sluiten – ook die waar onze meisjes studeren. Het is een grote uitdaging voor hen, zeker voor degene die in de sloppenwijken wonen. Deze lijken namelijk gesloten te gaan worden om mensen van elkaar te scheiden. Somme mensen zullen overlijden: niet door Corona, maar door honger. De meerderheid van onze meisjes en hun kinderen leeft met deze bedreiging in het achterhoofd. Ons land is niet zoals ontwikkelde landen, waar arme mensen worden voorzien van eten.

Onze meisjes zijn nu bij hun familie. Ik stuur ze de gebruikelijke hulp voor hun baby’s, en voor degene voor wie we een plek hebben gehuurd is er wat geld voor eten. Hopelijk komt deze situatie snel tot een einde en kunnen de meisjes weer gaan studeren in mei.

We moeten op dit moment allemaal in veiligheid blijven en hopen dat deze situatie geen negatieve invloed uitoefent op onze donateurs. Ons project is volledig afhankelijk van de hulp die het Kenya Fonds ons biedt. Van Tilly kreeg ik de vraag – die bij het bestuur speelde – of het wellicht mogelijk was om de meisjes samen op te vangen, bijvoorbeeld in de gerenoveerde keuken, iets wat jaren geleden werd gedaan in het Jamaa home. Dit is helaas niet mogelijk omdat het Jamaa home is gesloten. We werken nu immers met het outreachprogramma, waarbij we meisjes slechts tijdelijk in opvanghuizen plaatsen als ze zwanger zijn en dit voor hen noodzakelijk is. Daarna regel ik met het huis hoe we het meisje kunnen ondersteunen gedurende de zwangerschap en na de bevalling, om zo het meisje in staat te stellen om terug naar school te kunnen gaan.

Voor nu blijven we hopen dat het met iedereen goed blijft gaan en dat we snel weer terug kunnen gaan naar een normale situatie.

Ik wil u nogmaals ontzettend bedanken voor alle steun die u de meisjes en mij geeft. Laten we allemaal hoop houden.

Wees gezegend en blijf veilig.

Zuster Jacinta

Mijn naam is Scolar en ik kom uit de Kiambu-regio. Mijn moeder is overleden gedurende het jaar dat ik bij het Jamaa Home verbleef, en nu hebben ik en mijn vier broers en zusjes geen ouders meer. Mijn zoontje van vijf woont daarom bij mijn oudere zus als ik naar school ben. 

Op dit moment ben ik bezig met de opleiding Elektrotechniek en gaat het goed met mijn gezondheid en heb ik veel energie. Het gaat goed op mijn opleiding en ik vind het ontzettend leuk. Ik hoop dat ik een baan kan vinden zodra ik mijn opleiding heb afgerond zodat ik voor mijn zoontje en voor mijn broers en zussen kan zorgen. 

Als ik naar huis ga, dan woon ik bij mijn oudere zus. Soms ga ik echter naar het huis van mijn grootmoeder, maar daar word ik niet goed behandeld. Mijn moeder was namelijk niet getrouwd en een alleenstaande moeder met vijf kinderen, en dat wordt niet geaccepteerd binnen onze cultuur. 

Mijn zoontje is nu vijf jaar oud en gaat naar de 1^e klas, en dat gaat erg goed. Hij is gezond en – ondanks zijn leeftijd – een dapper jongetje! 

Mijn plan is om te blijven leren en een baan te krijgen, zodat ik kan zorgen voor mijn zussen en voor de opleiding van mijn zoontje. Ook hoop ik anderen in nood in onze omgeving te kunnen ondersteunen. 

Als ik mijn leven nu vergelijk met hoe dit eerder was, dan gaat het nu stukken beter en ben ik gelukkig. Ik ben ontzettend blij dat ik mijn zus heb die op me let en een soort moeder voor me is. 

Mijn hobby’s zijn het lezen van boeken, zwemmen en het bezoeken van weeskinderen en anderen mensen in moeilijke situaties. 

Tot slot zou ik graag alle sponsors en mensen die goed doen willen bedanken. God zegene u! Het Jamaa Home heeft mij, en mijn kind, ontzettend geholpen en ik hoop dat ze dat zullen blijven doen gedurende de laatste fase van mijn opleiding.