Het verhaal van Milkah

Mijn naam is Milkah en ik ben geboren in een gezin met vijf kinderen: vier jongens en één meisje. We wonen bij onze moeder, omdat mijn vader ons heeft verlaten toen ik nog heel jong was. Toen ik 9 jaar oud was is hij overleden omdat hij erg ziek was. Mijn moeder is dus een alleenstaande moeder en ze doet dit ontzettend goed: ze zorgt ervoor dat we in goede gezondheid verkeren, en we onderwijs en onderdak krijgen. Soms gaat het echter met haar eigen gezondheid niet goed door de medicijnen die ze iedere dag moet innemen.

Ik heb inmiddels de vierde klas afgerond. Mijn moeder had moeite om het schoolgeld te betalen, maar het lukte haar uiteindelijk wel. Nu heeft Jamaa me geholpen de studie te gaan volgen die ik graag wilde: catering. Ik ben hier ontzettend dankbaar voor, voor mijzelf en voor mijn baby. God zegene u dat u er voor mij en mijn dochter bent geweest. De foto die u ziet is van mijn afstuderen. Mijn droom en visie voor de toekomst is om de armen te helpen. En ook om een goede baan te krijgen zodat ik mijn moeder en broers kan helpen, en de grootmoeders in mijn dorp. 

Ik heb veel fijne vrienden. Ik ben vooral close met de zusters in mijn omgeving en met mijn familie. Mijn moeder heeft een grote, rijke familie, maar die zien ons niet staan omdat wij niet zoals hen zijn. Maar ik weet zeker dat God ons op een dag zal helpen en dan zal ik ook hen helpen, ook al hebben ze ons achtergelaten. 

Ook heb ik hobby’s. Ik lees graag de Bijbel en ga graag naar de kerk. Daarnaast help ik de behoeftigen in het ziekenhuis en bezoek ik kindertehuizen en help ik grootouders bij het wassen van hun kleding en doe ik klusjes voor hen. 

Ik zou ook graag wat goed nieuws met jullie willen delen. Over wat de Almachtige voor mij heeft gedaan door mensen zoals u in mijn omgeving te brengen die mij helpen. We waarderen dit enorm en God zegene u. Ook wil ik deze mogelijkheid gebruik maken om u te vragen voor mij te bidden: dat ik een baan zal krijgen en mensen in soortgelijke moeilijke omstandigheden kan helpen. Jamaa heeft me enorm geholpen en ik dank zuster Jacinta voor haar bemoedigende woorden. God zegene u allen en ik zal uw goedheid nooit vergeten. 

Mijn kindje heet Venesa en ze is nu 2 jaar oud. Ze is ontzettend lief en dapper en ik dank u dat u voor mij en mijn dochter hebt gezorgd. Haar vader heeft ons verlaten toen ik 5 maanden zwanger was. Mijn hoop voor de toekomst is daarom dat ik een baan zal vinden zodat ik in haar schoolgeld, onderdak, voedsel en kleding kan voorzien. 

Nogmaals wil ik Jamaa en allen die dit mogelijk hebben gemaakt bedanken. Ik wens u allen het beste en blijf veilig in deze periode van het corona-virus. 

Corona-update vanuit Kenia (II)

Van zuster Jacinta ontvingen wij de volgende update met betrekking tot de Corona-situatie in Kenia. Graag willen we dit met u delen.

Mail: 7 april 2020

In Kenia zijn we nog gewoon aan het werk, maar iedereen dient om 7 uur thuis te zijn. Sommige plekken in de hoofdstad zijn gesloten. Nairobi heeft het grootste aantal Corona-besmettingen, en daarom staan sommige buurlanden reizen vanuit Nairobi niet langer toe.

Op dit moment zijn er 11 patiënten, maar dit aantal groeit snel. Iedereen dient daarom gezichtsmaskers te dragen. Het is niet makkelijk voor mensen die geen baan hebben, omdat de ‘gewone’ klusjes – zoals kleding wassen – nu wegvallen. Dat is erg moeilijk. Ook zijn veel hotels gesloten. Onze meisjes die kapper zijn, hebben geen klanten en dus geen inkomen.

Het is niet gemakkelijk. Alleen de rijken kunnen thuisblijven omdat zij alles hebben wat nodig is.

We blijven daarom hopen dat deze situatie snel tot een einde komt.

Mail: 10 april 2020

Beste Tilly,

Festiviteiten worden niet toegestaan. Mensen dienen bij hun familie te blijven en mogen niet naar de kerk. Mensen maken hier hun eigen sanitizers en de mensen die dat zelf niet kunnen kopen het van hen.

Belangrijker dan sanitizers voor onze meisjes in de sloppenwijken is eten. Sommige heben namelijk niks te eten. Het plan voor Pasen is om thuis te blijven en om te bidden en te reflecteren.

Ik hoop dat het Coronavirus snel overgaat. Ik praat via de telefoon met de meisjes. Ik moedig hen aan en probeer hen hoop te geven.

Ik hoop dat jullie allen een zalig Pasen hebben.

Zuster Jacinta

Het verhaal van Valentine

Omdat ik als eerste kind geboren ben – buitenechtelijk – in een gezin van zeven, heb ik sinds mijn jeugd al veel meegemaakt. Het grootste deel van mijn jeugd was ik alleen, en de grootmoeder van mijn moeders kant had de zorg over mij op zich genomen. Mijn biologische vader heb ik nooit kunnen ontmoeten omdat hij is overleden voordat ik geboren werd. Mijn moeder is inmiddels getrouwd met mijn stiefvader, die zich niet in mij interesseert.

Ik heb me regelmatig verwaarloosd en gefrustreerd gevoeld. De opvoeding door mijn grootmoeder heeft me bewust gemaakt van de beperkingen die weeskinderen kunnen ervaren, en dat het leven niet altijd gemakkelijk is. Ik voelde mij regelmatig verwaarloosd, teleurgesteld en gefrustreerd – alleen mijn grootmoeder zorgde voor mij en heette mij welkom.

Het was in 2017 dat mijn leven moeilijker werd. Ik besloot een relatie aan te gaan met een man die me kon ondersteunen, maar dit was helaas niet van lange duur. Hij ging bij me weg nadat ik zwanger werd en hij liet me alleen achter. In april 2018 beviel ik van een geweldig jongetje, die gezond is – dankzij de steun die ik krijg vanuit het Jamaa outreachprogramma.

Elke dag dank ik God met heel mijn hart. Ik ben nu een gelukkige vrouw. Ook dank ik God voor het feit dat ik in contact ben gekomen met zuster Jacinta. Zij is de reden waarom ik vandaag de dag kan lachen. Dankzij haar kan ik doorstuderen en in juli dit jaar hopelijk mijn diploma in informatiecommunicatietechnologie behalen. Ik kan nu mijn huur betalen zonder te worden lastiggevallen of buitengesloten zoals vroeger.

Mijn zoontje is gezond en ik kan het me veroorloven om hem en mezelf van kleding te voorzien. Ook ben ik in staat om een klein spaarpotje op te bouwen door kleine klusjes te doen als ik niet naar school hoef. Ik heb altijd gehoopt een groots persoon te zijn in mijn leven en mijn gemeenschap. Om te bereiken wat mijn ouders niet konden toen ze mijn leeftijd hadden.

Ik houd van reizen en lezen. In de toekomst zou ik graag een eigen huis willen bouwen. Dat is mijn grootste wens. Ik bid dat mijn dromen en wensen gerealiseerd kunnen worden.

Tot slot wil ik graag zeggen dat ik mij dankbaar voel om een van de begunstigden van Jamaa te zijn. Ik ben ontzettend dankbaar. Nogmaals wil ik zuster Jacinta bedanken en iedereen waarmee zij samenwerkt. God zegene u en ik dank u wel.

Corona-update vanuit Kenia

Van zuster Jacinta ontvingen wij de volgende update met betrekking tot de Corona-situatie in Kenia. Graag willen we dit met u delen.

Kenia, 25 maart 2020

Het Corona virus heeft de hele wereld in één klap in angst gebracht. Vrijwel alles is tot stilstand gekomen. Ik hoop en bid dat dit alles snel voorbij is.  

Hier in Kenia begon het allemaal niet zo snel, maar sinds vorige week zijn er zo’n 25 besmettingen gemeld. Scholen gaat dicht, universiteiten sluiten – ook die waar onze meisjes studeren. Het is een grote uitdaging voor hen, zeker voor degene die in de sloppenwijken wonen. Deze lijken namelijk gesloten te gaan worden om mensen van elkaar te scheiden. Somme mensen zullen overlijden: niet door Corona, maar door honger. De meerderheid van onze meisjes en hun kinderen leeft met deze bedreiging in het achterhoofd. Ons land is niet zoals ontwikkelde landen, waar arme mensen worden voorzien van eten.

Onze meisjes zijn nu bij hun familie. Ik stuur ze de gebruikelijke hulp voor hun baby’s, en voor degene voor wie we een plek hebben gehuurd is er wat geld voor eten. Hopelijk komt deze situatie snel tot een einde en kunnen de meisjes weer gaan studeren in mei.

We moeten op dit moment allemaal in veiligheid blijven en hopen dat deze situatie geen negatieve invloed uitoefent op onze donateurs. Ons project is volledig afhankelijk van de hulp die het Kenya Fonds ons biedt. Van Tilly kreeg ik de vraag – die bij het bestuur speelde – of het wellicht mogelijk was om de meisjes samen op te vangen, bijvoorbeeld in de gerenoveerde keuken, iets wat jaren geleden werd gedaan in het Jamaa home. Dit is helaas niet mogelijk omdat het Jamaa home is gesloten. We werken nu immers met het outreachprogramma, waarbij we meisjes slechts tijdelijk in opvanghuizen plaatsen als ze zwanger zijn en dit voor hen noodzakelijk is. Daarna regel ik met het huis hoe we het meisje kunnen ondersteunen gedurende de zwangerschap en na de bevalling, om zo het meisje in staat te stellen om terug naar school te kunnen gaan.

Voor nu blijven we hopen dat het met iedereen goed blijft gaan en dat we snel weer terug kunnen gaan naar een normale situatie.

Ik wil u nogmaals ontzettend bedanken voor alle steun die u de meisjes en mij geeft. Laten we allemaal hoop houden.

Wees gezegend en blijf veilig.

Zuster Jacinta

Het verhaal van Scolar

Mijn naam is Scolar en ik kom uit de Kiambu-regio. Mijn moeder is overleden gedurende het jaar dat ik bij het Jamaa Home verbleef, en nu hebben ik en mijn vier broers en zusjes geen ouders meer. Mijn zoontje van vijf woont daarom bij mijn oudere zus als ik naar school ben. 

Op dit moment ben ik bezig met de opleiding Elektrotechniek en gaat het goed met mijn gezondheid en heb ik veel energie. Het gaat goed op mijn opleiding en ik vind het ontzettend leuk. Ik hoop dat ik een baan kan vinden zodra ik mijn opleiding heb afgerond zodat ik voor mijn zoontje en voor mijn broers en zussen kan zorgen. 

Als ik naar huis ga, dan woon ik bij mijn oudere zus. Soms ga ik echter naar het huis van mijn grootmoeder, maar daar word ik niet goed behandeld. Mijn moeder was namelijk niet getrouwd en een alleenstaande moeder met vijf kinderen, en dat wordt niet geaccepteerd binnen onze cultuur. 

Mijn zoontje is nu vijf jaar oud en gaat naar de 1e klas, en dat gaat erg goed. Hij is gezond en – ondanks zijn leeftijd – een dapper jongetje! 

Mijn plan is om te blijven leren en een baan te krijgen, zodat ik kan zorgen voor mijn zussen en voor de opleiding van mijn zoontje. Ook hoop ik anderen in nood in onze omgeving te kunnen ondersteunen. 

Als ik mijn leven nu vergelijk met hoe dit eerder was, dan gaat het nu stukken beter en ben ik gelukkig. Ik ben ontzettend blij dat ik mijn zus heb die op me let en een soort moeder voor me is. 

Mijn hobby’s zijn het lezen van boeken, zwemmen en het bezoeken van weeskinderen en anderen mensen in moeilijke situaties. 

Tot slot zou ik graag alle sponsors en mensen die goed doen willen bedanken. God zegene u! Het Jamaa Home heeft mij, en mijn kind, ontzettend geholpen en ik hoop dat ze dat zullen blijven doen gedurende de laatste fase van mijn opleiding.