Mijn naam is Cynthia. Ik ben geboren in Koche Rangwe in een gezin van vier. Alles ging goed tot dat mijn vader overleed. Na zijn dood kwamen we in armoede te verkeren omdat mijn vader de kostwinnaar van het gezin was.
De armoede waarin wij leefde, maakte dat mijn ooms ons land innamen en dat mijn zusjes op jonge leeftijd al moesten trouwen. Mijn broer en ik slaagde erin om te ontsnappen. Ik was toen nog maar zes jaar oud. We zijn toen naar Nairobi gegaan, waar mijn broer een baan kon krijgen en hij zorgde ervoor dat ik naar school kon gaan. Het leven was lastig, want het lukte niet altijd om naar school te gaan en soms was er ook geen eten.
Ik ben opgegroeid met het gevoel dat ik een last was voor anderen omdat ik altijd bij mijn broer of buren heb gewoond. God hielp mijn broer die mij hielp om mijn schoolgeld te betalen en andere mensen die mij voorzagen van enkele basisbehoeften, zoals kleding, eten en soms zelfs schoolgeld.
Het lukt mij om mijn diploma te halen op de basisschool te behalen met goede cijfers, en ik kon daarom naar de middelbare school. Daar ben ik slechts drie weken geweest, omdat er daarna niet voldoende geld meer was om mijn schoolgeld te betalen. Mijn broer trouwde toen en mijn leven werd moeilijker.
Gedurende de vakantie in december 2013 raakte ik via vrienden van mij in contract met een jongen, die mijn vriendje werd en mij voorzag van de spullen die ik nodig had voor school. Toen ik terugkwam op school, realiseerde de docenten zich dat ik zwanger was. Ik werd verhoord en van school gestuurd. Toen ik dit aan mijn broer vertelde, rende hij van me weg en verhuisde hij naar zijn nieuwe familie en zei me dat ik hem teleurgesteld had. Omdat ik geen andere keuze had, trok ik in bij mijn buren. Het voelde alsof mijn leven gedoemd was om te mislukken en ik wilde mijn leven beëindigen door zelfmoord te plegen.
Op een dag vertelde mijn buurman me over een plek waar ik hulp zou kunnen krijgen en hij bracht me naar het Jamaa Home. Ik was erg blij omdat ik daar werd geaccepteerd en ik onderdak had, eten en andere meisjes om alles mee te delen. We zaten allemaal in hetzelfde schuitje en ik was op dat moment zes maanden zwanger. In het Jamaa Home hebben ze voor me gezorgd en ze vertelde me dat het leven goed zou komen na de bevalling. Ik kon naar prenatale klinieken gaan, er werd kleding aan me gegeven, onderdak, voedsel: alles wat ik nodig had.
In september 2014 beviel ik van mijn zoontje John. Samen met John bleef ik nog vier maanden in het Jamaa Home, tot dat mijn neefjes en nichtjes me kwamen halen en ik naar huis ben gegaan. Thuis kwam ik erachter dat de overheid het geschil over ons land had opgelost, en het terug aan mijn moeder had gegeven en het dus weer van ons was.
Na enkele maanden belde zuster Jacinta me en werd ik naar school gebracht om mijn middelbare school af te ronden. Mijn zoontje bleef toen bij mijn moeder. Na het afronden van de middelbare school ben ik in 2017 begonnen met een vervolgopleiding. Jamaa maakte dit mogelijk en gaf financiële steun voor mijn zoontje. Ik studeer Early Childhood Development.
Het gaat nu goed met mij en ik hoop op een goede toekomst dankzij uw hulp, mijn sponsors via Jamaa en de liefdevolle zuster Jacinta. Ik ben dankbaar voor de geweldige dingen die u mij heeft gegeven. Vriendelijkheid, geduld, barmhartigheid, nederigheid en liefde is wat ik voel en zal ik delen met iedereen.
Ik hoop dat God u blijft voorzien van een goede gezondheid en een fijn leven. Ook bid ik voor jullie om met hetzelfde goede hart door te gaan met het steunen van zwangere meisjes die dakloos zijn om ervoor te zorgen dat zij een goede verzorging krijgen. Ook bid ik voor een lang leven van onze zusters, zodat zij door kunnen gaan met hun nobele missie.
In mijn vrije tijd lees ik graag boeken en neem ik mijn zoontje mee naar voetbal, want dat is wat hij het liefste doet.
Het Kenya Fonds 