Volgens de Masai cultuur behoort een meisje niet naar school te gaan. Mijn oudere stiefbroer wilde daarom niet dat wij naar school gingen, maar mijn moeder vocht met al haar kracht om ons de mogelijkheid te bieden naar school te gaan. En dus ging ik naar school. Dit ging niet altijd even makkelijk omdat er soms niet genoeg geld was om het schoolgeld te betalen en dan moest ik thuisblijven. Maar mijn moeder bleef altijd haar best doen, zodat ik uiteindelijk wel weer terug kon. Mijn zusje had helaas niet de mogelijkheid om naar school te gaan omdat daarvoor niet genoeg geld was, en daarom besloot mijn stiefbroer haar uit te ruilen als bruidsschat en zij trouwde dus al op jonge leeftijd.
Mijn moeder is vervolgens naar de politiechef gegaan om dit aan te geven, en deze heeft haar vervolgens geholpen en ervoor gezorgd dat mijn zusje naar school kon gaan. Ik was nog erg jong en kon niks doen, dus ik dank God dat hij bij ons was op het moment dat we hem het hardste nodig hadden. Mijn zusje zit nu in de vierde klas en is bijna klaar. Mijn broer zit in de achtste klas, mijn jongste zusje in de derde en de allerjongste op de crèche.
Na het afronden van de basisschool ging ik naar de middelbare school. Ik heb daar gestudeerd tot aan de derde klas, en moest toen stoppen omdat ik zwanger werd. Ik bleef toen drie maanden thuis en dat is het moment waarop zuster Caroline mij belde om te vragen haar te ontmoeten bij de kerkbisdom van Ewuaso. Ik kende zuster Caroline van de middelbare school, waar zij de begeleiding en counseling sessies bijwoonde. Toen ik haar zag, vertelde ze mij dat ze me naar een veilige plek wilde brengen. Ik stemde daarmee in, ging terug naar huis en na drie dagen kwam ik terug. Ik was die dag zo blij, ondanks dat ik geen idee had waar ik naar toe zou gaan. Ik had genoeg van mijn stiefbroer, die mijn moeder pushte om mij te laten trouwen met een man die dezelfde leeftijd had als mijn vader. Ik dank God dat mijn moeder een sterke vrouw is, die haar hart volgt en altijd voor ons bid. Gedurende die tijd ging ze elke avond naar de kerk en bad ze tot in de ochtend.
Nadat ik zuster Caroline opnieuw zag na de drie dagen, bracht ze me naar het Jamaa Home. Daar werd ik welkom geheten door zuster Jacinta en de andere meisjes. In het Jamaa Home was ik gelukkig en had ik het goed. Ze voorzagen mij van alles: onderdak, eten, zorg, liefde. Alles wat ik op dat moment nodig had, en zelfs dingen die mijn moeder zich nooit had kunnen veroorloven.
Na 9 maanden beviel ik van een engel: een meisje en ik noemde haar Faith om het het lot is geweest dat ervoor heeft gezorgd dat ik daar was. Ik heb altijd in God geloofd, in tijden van geluk en in tijden van verdriet en hij was er altijd voor mij. Drie maanden na de bevalling en toen mijn baby negen maanden oud was zorgde Jamaa ervoor dat ik weer verder kon gaan met school. Dit ging erg soepel, omdat ik dankzij Jamaa het schoolgeld kon betalen. Dit verlichtte het leed van mijn moeder, omdat zij niet langer in mijn behoeften hoefde te voorzien, en er daarom meer naar mijn broertjes en zusjes kon gaan.
Ik rondde de middelbare school af in 2015 met een gemiddeld cijfer van C+. Toen ik mijn cijferlijst kreeg, ben ik naar het Jamaa Home gegaan waar ik was uitgenodigd door een van de zusters. De zusters waren zou enthousiast over mijn prestaties op de middelbare school, dat zij mij bleven sponsoren gedurende mijn vervolgopleiding. Ik zit nu in mijn derde jaar van mijn bachelor Human Resources Management aan de Zetech Universiteit, en zij hebben me voorzien van alles wat ik nodig heb.
Mijn kleine meisje gaat nu ook naar school. Ze doet het goed en ik bid dat God haar zal beschermen omdat zij mijn leven zin geeft. Mijn leven is erg veranderd en ik ben blij en weet dat ik mijn dromen zal waarmaken. Eigenlijk is mijn droom om mijn familie te helpen, en hen in nood en om te vechten voor vrouwenrechten in het gehele land.
Ik ben ook blij omdat ik vele vrienden heb, met wie we verhalen kunnen delen en elkaar kunnen adviseren over levenservaringen. Tijdens de vakantie breng ik mijn tijd graag door met de jonge meisjes uit ons dorp en geef ik hen advies. Ik houd van hen omdat ze altijd tijd hebben om naar mij te luisteren. Ik voel me erg gesteund en ik bid naar God dat hij zal helpen om hun dromen op een dag uit te laten komen. Ik ben enorm geholpen door het Jamaa Home. Ik zou niet weten waar ik met mijn leven zou zijn zonder het Jamaa Home. Ik bid naar God dat hij de meisjes die zich in dezelfde situatie als mij bevinden zal helpen.
Graag wil ik Jamaa en alle sponsors die hebben geholpen en nog steeds helpen om mijn dromen waar te maken bedanken. God zegene u en ik dank God voor waar ik nu ben.
Vriendelijke groet,
Josephine
Het Kenya Fonds 